حبیب‌الله عسگر اولادی مسلمان، دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری وعضو قدیمی هیات منصفه مطبوعات، در چند هفته اخیر به شدت از سوی فعالان سیاسی که در رسانه‌ها می‌نویسند و همچنین روزنامه‌گاران شاغل در رسانه‌های اصلاح‌طلب مورد تشویق قرار گرفته است.
حمایت این گروه از عسگر اولادی به دنبال تاکید بر «فتنه‌گر» نبودن رهبران جنبش سبز بوده است.
سخنان پراکنده رهبر سابق موتلفه، گرچه با مخالفت‌هایی در جبهه اصول‌گرایان روبرو شده است، اما برخی از قدیمی‌های جناح راست سعی در تلطیف فضا به نفع یکی از پیرترین رهبران جناح بازار کرده‌اند. خود وی بعدا مجبور شد گفته‌هایش را اندکی به خاطر جبهه‌گیری‌ها تغییر دهد و بگوید که منظورش این بوده که رهبران جنبش سبز، در «راس فتنه» نبوده‌اند.
در جبهه کار به جایی رسید که برخی اصلاح‌طلبان عملا گذشته عسگراولادی را به فراموشی سپردند و شروع به تطهیرش کردند.
ستایش برخی از اصلاح‌طلبان اما، برای عسگر اولادی دردسرساز نیز شد و دبیرکل سابق موتلفه مجبور به نفی برخی ستایش‌گران گردید، تا آنجا که در باره ستایش عطا‌الله مهاجرانی گفت که «از ستايش گمراهي چون مهاجراني مغرور نمیشوم».
چندی پیش، گروهی از اصلاح‌طلبان در نامه‌ای خطاب به عسگراولادی، از اظهارات اخیر وی حمایت و تشکر کردند. این نامه بدون جواب نماند و به نامه‌نگاری‌هایی پی‌در‌پی تبدیل شد.
دیروز، عسگراولادی در پاسخ به نامه سوم ابراهیم اصغرزاده، الیاس حضرتی، سعید لیلاز، محمدجواد حق شناس، مسعود سلطانی‌فر، سید رضا نوروززاده و اسماعیل دوستی، از برخی رفتارهای اصلاح‌طلبان انتقاد کرده است:«این رفتارها بهانه به دست بدخواهان داد تا چهره شما را در رسانه های خارج ملکوک نشان دهند! این رفتارها در داخل بهانه به برخی داد که به نادرست شما را ضد انقلاب و ضد ولایت فقیه جلوه دهند! بنده به عنوان کسی که خیرخواه شما هستم از این تصویری که به هر دلیل از شما دوستان در جامعه جلوه نموده است متأسف و متأثر هستم...وقتی رژیم صهیونیستی می گوید اصلاح طلبان به نمایندگی از ما در تهران مبارزه می کنند با این گفته چه باید کرد.»
دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری انتقاد را به سوی روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب منتقل می‌کند و می‌گوید: «شما بهتر از ما می‌دانید که گردانندگان عملیات جنگ روانی آمریکا و رژیم صهیونیستی و انگلیس علیه انقلاب، مردم و رهبری توسط روزنامه‌نگاران ایرانی در رسانه های دشمن مدیریت می‌شود. این روزنامه‌نگاران زمانی در همین دوره اصلاحات در کشور در روزنامه‌های دوم خردادی قلم می‌زدند، ما نصیحت می‌کردیم و می‌گفتیم اینها "منّا" نیستند شما دوستان قبول نداشتید. الان که کوچ کردند به وطن مطلوب خود، آیا باز تردید دارید که اینها "منّا نبوده" و نیستند! اینها نه تنها انقلاب و نظام بلکه کشور را به اهداف خائنانه دشمنان این نظام فروختند.»
عسگر اولادی در پاسخ به اعتراض این گروه از اصلاح‌طلبان به برخورد با روزنامه‌نگاران می‌نویسد: «شما گله کردید از برخورد مقامات امنیتی با تعدادی از روزنامه نگاران! بنده از کم و کیف این برخورد مطلع نیستم. اما شما تمام قد از آنها از باب آزادی بیان و آزادی حق تبادل اطلاعات دفاع کردید و فرمودید؛ چه کسی است که می‌تواند ادعا کند هم می توان اصلاح‌طلب بود و هم برانداز! بنده از شما سوال می‌کنم می‌توانید تضمین دهید اینها که مورد تعقیب نهادهای امنیتی بودند چند صباح دیگر به دوستان خود در "بی.بی.سی" و "صدای آمریکا" نپیوندند. در دوران اصلاحات به ما این تضمین را داده بودند امّا معلوم شد اشتباه می کنند. چه دلیلی دارد که شما امروز اشتباه نمی‌کنید. روزنامه نگاران ایرانی که در بی بی سی و رادیو آمریکا کار می کنند اینها برای براندازی رفته‌اند یا برای تحکیم نظام اسلامی، کدام یک؟! بنده از شما سوالی کردم در مورد جریانی که می‌گویید نیم نگاهی به آن‌سوی مرزها دارند چه فکر می‌کنید؟ نقد شما به آنها چیست کارنامه مقابله با آنها چیست؟ شما این سوال را بی پاسخ گذاشتید؟!»
به این ترتیب، باید دید با توجه به موضع‌گیری عسگر اولادی مسلمان نسبت به روزنامه‌نگاران اصلاح‌طلب، این گروه بر اساس «مصلحت» و خواست رهبران خود، از این حمله چشم‌پوشی می‌کنند یا حمایت عسگراولادی از برخوردهای امنیتی را دست‌مایه انتقاد از رقیب سنی جنتی و هاشمی رفسنجانی قرار می‌دهند؟
بستگی دارد که روزنامه‌نگاران، «روزنامه‌نگار» باشند و مستقل از منافع حزبی، یا بر اساس قسم و تعهد سیاسی‌شان، به خاطر منافع و «مصلحت» چشم‌پوشی کنند.