به نوشته‌ی بازتاب، در سال ۱۳۶۵ صدام حسین دستور ساخت طاق نصرت تحت عناوین «شمشیرهای قادسیه» و «کمان پیروزی» را با استفاده از کلاهخود پنج هزار سرباز کشته شده ایرانی در منطقه سبز (منطقه‌ای از بغداد که موسوم به منطقة الخضراء است، محل بسیاری از ساختمان‌های حساس است) بغداد را صادر کرد.
در همین چهارچوب دو معمار انگلیسی و آلمانی با گرته برداری از دستان صدام، طرح این طاق نصرت را که دو دست از خاک بیرون آمده با دو شمشیر عربی در دست است، با حجم عظیمی از کلاه خودهای سوراخ شده ایرانی در پای این دو دست که شمشیرهای‌شان در نقطه اوج به هم متصل می‌شد، طراحی و پیاده کردند تا جنگ عراق با ایران را تداعی‌گر نبرد قادسیه سازند که طی آن لشگر عمر بر ساسانیان فائق آمد و ایران توسط لشگر اسلام فتح شد.
بازتاب افزوده است که یک بار مسوولان سیاست خارجی ایران از نوری المالکی، نخست وزیر عراق خواستند که نسبت به از بین بردن این نمادها اقدام کند اما آقای مالکی ابتدا مخالفت زلمای خلیل‌زاد، سفیر آمریکا را بهانه کرد و سپس با مقایسه نابودی این بناها، با نابودی مجسمه‌های بودایی توسط طالبان گفته بود: «این بناها بخشی از تاریخ و خاطرات عراق است، باید پابرجا بماند و ما همچون طالبان اقدام به تخریب این نمادها نمی‌کنیم.»
بازتاب که گفته می‌شود سایتی نزدیک به کارگزاران است در پایان از مسئولان سیاست خارجی خواسته است تا با گروکشی و «تا پیش از ارائه قطعی امتیاز میزبانی نشست ۱+۵، به بغداد»، نخست وزیر عراق دستور تخریب این نماد ضدایرانی را صادر کنند تا به گفته‌ی این سایت هنگامی که مسئولان ایرانی برای مذاکرات پیش رو از منطقه خضرای عبور کردند، شاهد نمادی که با کشتار پنج هزار ایرانی بنا شده، نباشند.