سی و سه سال پیش آیت الله مردی که طومار ژاندارم خلیج فارس را در هم پیچید در سخنانی پیشنهاد برخی گروه‌های سیاسی مبنی بر نوع حکومتی که باید در ایران ایجاد شود را رد نموده و هیچ یک از عناوین «جمهوری»، «جمهوری دمکراتیک»، «جمهوری اسلامی دمکراتیک» را نپذیرفته و گفت: «فقط جمهوری اسلامی نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر»، ما نباید از کلمه دمکراتیک استفاده کنیم که غربی است و ما آن را نمی‌خواهیم.
ناشنوایی پدران ما که مطابق عادت گناه را بر گردن دیگران می‌اندازند، این‌بار نیز گریبان ایشان را گرفت بماند که گریبان دو نسل دیگر و شاید نسل‌های دیگر ما را نیز بگیرد.
ملغمه جمهوری اسلامی که نه جمهوری شد و نه اسلامی اگر درس عبرتی برای ما نباشد، در آینده کشور آزاد شده(توسط امریکا یا مردم داخل کشور) از چنگال ملایان این‌بار نیز گریبان ما را خواهد گرفت.
ملایان نیز به مانند همه حاکمان دورانی دارند که به پایان می‌رسد، گر چه بسیاری را اندیشه این است که اینان طلبکارانی بودند که به گفته شادروان احمد خان کسروی طلب خود از ما بینوایان(کسروی می‌گفت ما به ملایان یک حکومت بدهکاریم) را با زور و سرنیزه گرفتند.
تغییر رفتارها و هنجارهای ما و جامعه ما در سی سال گذشته واقعیتی غیر قبل انکار است، گرچه در زمان شاه فقید نیز سوئیس نبودیم اما نشانه‌هایی وجود دارد که اینگونه هم نبودیم! ما تبدیل به موجوداتی غربی شده‌ایم. منظورم از غربی، فرهنگ غالب و مسلط غرب بر ماست. تنها تفاوت‌مان با غربی‌ها این است که ویژگی‌های اخلاقی خوب آنها مانند صداقت، درستکاری، تلاش و خواندن زیاد و تفکر را گوشه‌ای نهادیم و آزادی جنسی و پایین ترین سطح آزادی را خواستاریم.
در مسایل جنجالی، نظیر دیدن بدن لخت یک بازیگر یا دخترکی مصری گرچه ظاهرا جماعتی مانند بنده که لخت شدن را نشانه پیشرفت نمی‌دانست شکست خورد اما برندگان نیز بازی جوانمردانه‌ای ارایه نکردند.
در مسایل جنجالی، نظیر دیدن بدن لخت یک بازیگر یا دخترکی مصری گرچه ظاهرا جماعتی مانند بنده که لخت شدن را نشانه پیشرفت نمی‌دانست شکست خورد اما برندگان نیز بازی جوانمردانه‌ای ارایه نکردند.
ترس اینجانب از حمام‌های خون احتمالی جانشینان ملایان است. به همین جهت نهادینه کردن دموکراسی به شیوه غربی را که در آن اکثریت با رعایت حقوق اقلیت و نه حذف ایشان خواست خود را اعمال می‌کنند برای کشورم ضروری می‌دانم.
رسانه‌های آزاد غرب فساد را کم می‌کند و سیاستمداران را مهار می‌کند اما همین رسانه‌های آزاد پرونو و آیات شیطانی نیز دارد. دموکراسی به شیوه غربی هیچ نسخه غربی، ملی، خلقی و اسلامی و سبز و قرمز ندارد.
در این شیوه هم ممکن است از صندوق رای آیت الله بیرون آید اما اقلیت با تلاش و نبرد می‌تواند ادامه حیات دهد و اکثریت فریب خورده را بیدار کند، چیزی که در جمهوری‌های پسونددار محال است.
-------------
مطالب بلاگستان و کلیه مطالب رسیده از اعضا، معرف دیدگاه شخصی نویسندگان است نه سایت خودنویس.