بنا به گزارش وبسایت این کنفرانس در بیانیه پایانی آمده است:
«ایران در زمره تمدنهای انگشت شماری است که به رغم حوادث روزگار همچنان استوار برجای مانده است. در درازای تاریخ بار‌ها مرزهای جغرافیایی، وسعت سرزمینی، ساکنین، مذاهب و زبان‌های سرزمینمان تغییر یافته است. ایران بار‌ها به تصرف دیگران در آمده و استقلال خود را از دست نداده است.
هر یک از آنچه گفته شد به تنهایی توانسه ملتی را برای همیشه به صفحات تاریخ بشر بسپرد. در این میان آنچه که راز ماندگاری ایران است چیزی جز تمدن و فرهنگ متکثر این دیار کهن نیست. جاذبه این تمدن و فرهنگ‌هایش رمز تدوام تاریخ ما و غنانی آن سبب ماندگاری ماست. امروز ایران در یکی از حساسترین مراحل تاریخی خود قرار دارد. تقابل آشکار نظام حاکم با ملت ایران و دشمنی با جهان پیشرو و تمدن بشری و ماجراجویی‌های خطرناک بین الملی همراه با ظلم، فساد مالی و سوء مدریت، آینده تاریکی را پیش حکومتگران قرار داده است. پیش دیدنی است که دیر یا زود نا‌توانی در کنترل اقتصاد اکثر بخش‌های جامعه را ناراحت‌تر و عاصی‌تر در برابر حاکمیت قرار خواهد داد و فرهنگ ملی، که تبلور فرهنگ‌های گوناگون ایران است ما را شایسته انتخاب مسیر گذاری متمدنانه به سوی دمکراسی می‌کند.
هشدار که مبادا در این روزهای سرونوشت ساز، جنگ سالاران و خشونت باوران چه در حاکمیت و چه در بخش‌هایی از جامعه، موفق شوند که با تهییج احساسات خام و برانگیختن انگیزه خشم و انتقام، همه را در مقابل هم قرار خواهد داد.
هوشیاری زنان و مردان جامعه در برابر این خطر مهلک، یک منبع پربار الهام دارد و آن تکیه بر وجه صلح جو و مسالمت طلب فرهنگ ماست. هر یک از ما باید مسئولانه بکوشیم تا سرنوشت ما نه در می‌دانهای جنگ و کشتار هم وطنان که بر سر می‌زهای مذاکره و و صندوق‌های رای تامین شود.
ما شایسته انتخاب مدارا در برابر خشونت و خرد و در برابر غرایز غیر انسانی و احساسات کور هستیم. بکوشیم تا این بار در دوران گذار ایران به دموکراسی اشتباه نکنیم. آینده از آن ماست و فرهنگ ما، چراغ ره ما. این چراغ را هر چه پرفروغ‌تر پیش روی خود نگاه داریم تا راه را گم نکنیم.»
اسامی شرکت‌کنندگان این کنفرانس عبارت بودند از:
رامین احمدی، فریدون احمدی، جمشید اسدی، هوشنگ اسدی، محمدجواد اکبرین، افشین الیان، رویا امیرلطیفی، جمشید امیری، نوشابه امیری، ناصر ایران‌پور، کاوه آهنگری، شهریار آهی، سهیلا بابک، فاریا بارلاس، حسین باقرزاده، حمزه بایزیدی، مهران براتی، ناصر بلیده‌ای، رحیم باندویی، جوما بورش، شهلا بهاردوست، عصمت بهرامی، کامیار بهرنگ، آرش بهمنی، ناهید بهمنی، مهدی پرویز، رامین پرهام، سپیده پورآقایی، رضا تقی‌زاده، ژاله توکلی، کیانوش توکلی، رحمان جوانمردی، رویا جهان‌بین، اصغر جیلو، جمشید چالنگی، مهدی حاذق اعظم، آرام حسامی، رضا حسین‌بر، شاهو حسینی، ناهید حسینی، لیدا حسینی‌نژاد، فرهاد حیدری، محسن خاتمی، جواد خادم، بهمن خانجانی، مهدی خرازی، مازیار خسروبیک، زاگرس خسروی، جمشید خون‌جوش، صمد دژبان، محسن ذاکری، مهدی ذوالفقاری، احمد رافت، دیلان رافیان، علیرضا رضایی، امین ریاحی، اردشیر زارع‌زاده، فتحیه زرکش، محسن سازگارا، فرامرز سجیم، منیره سلیمانی، گیتی سلیمی، ماشالله سلیمی، کریم شامبیاتی، گلاله شرفکندی، حسن شرفی، حسن شریعتمداری، سوسن شهبازی، یزدان شهدایی، کاوه شیرزاد، بهمن صارمی، علی صالح‌زاده، کورش صحتی، ضیا صدرالاشرافی، جواد طالعی، جمشید طاهری‌پور، شهران طبری، کریم عابدین، هومن عسکری، احمد عشقیار، حسین علوی، حسین علیزاده، فرحناز عمادی، علی فاتحی، رضا فاری، شیرین فامیلی، علی فتوتی، شهلا فرید، اختر قاسمی، پروین قاسمی، آریا قجر، آیدا قجر، ناهید قره‌خانی، کاوه قریشی، علیرضا کاظمی، مژگان کاهن، اکبر کریمیان، حسن ماسالی، فریبا محبی، مجید محمدی، محمد محمدی، نسرین محمدی، آزاد مرادیان، محمد مصطفایی، منوچهر مقصودنیا، عبدالله مهتدی، علی مهتدی، ابراهیم مهتری، جمشید نعمتی، شروین نکویی، علیرضا نوری‌زاده، شاهرخ وزیری و مهدی وزیری
از رضا خادم و شهریار آهی به عنوان برنامه ریزان و سازمان دهندگان کنفرانس‌های استکهلم، بروکسل و پراگ نام برده می‌شود. خادم وزیر مسکن دولت شاپور بختیار بوده و گفته می‌شود شهریار آهی از مشاوران سابق رضا پهلوی بوده است. ساختار شرکت کنندگان این سه کنفرانس بیشتر به سمت مخالفانی سنگینی می‌کند که موافق براندازی جمهوری اسلامی هستند و از خود به عنوان «انحلال طلب» یاد می‌کنند.