نیک آهنگ کوثر [چند روز پیش] به‌خاطر اشتباهی [در ارتباط با مطلبی در باره رابطه رضا پهلوی و پرویز ثابتی، که در سال ۲۰۰۶ نوشته بود] که کرده بود معذرت خواست
اینهم لینکش
سوال اینجاست که آیا زمان آن نرسیده که خودمان را با خدایان بی‌عیب و نقص اشتباه نگیریم و اینقدر برای خودمان و شعور دیگران احترام قائل بشویم که ما هم اشتباه می‌کنیم؟
اگر اینقدر جراعت و شجاعت را در خودمان و یا در دیگران دیدیم، بیاییم و قدری هم درایت و بصیرت به آن اضافه کنیم که هر کدام از ما اگر اشتباهکی هم کرد، الزاما مهر ابطال بر تمام اعمال زندگی خودش نزده است.
این را در این روزها مینویسم که حرکت رژیم ج.ا توسط آقای خاتمی و دوستانش، اکثر طرفداران ایشان را ( اشاره ام به بخش صادق و شریف این گروه است و نه بخش ماله کشان با جیره و مواجبش) که در گذشته، حمایت بی‌دریغ خود را به‌پای این گروه ریخته اند، انگشت به دهان و حیران گذاشته است.
این دوستان هم می‌توانند شجاعانه اشتباه خودشان را ببینند و صبر نکنند تا دیر بشود و یک روزی، به‌فرض محال، بازهم می‌گویم، روم بدیوار و به‌فرض محال، آقای موسوی و کروبی هم از پشت پرده بیرون بیایند و همین را بگویند که آقای خاتمی می‌گوید. آن روز این عزیزان هم، حتما مجبور خواهند شد که تا برای ضایع نشدن بیشتر با این جماعت همراهی کنند و تا آخر خط بروند.
این شک را به‌خودمان راه بدهیم که بلاخره آقای خاتمی وقتی ادعا می‌کند که موسوی و کروبی هم نگاهشان مثل آقای خاتمی است، روی یک اصلی این حرف را می‌زند.
تکرار می‌کنم، فقط تصور کنید که این دو نفر که ساااااااال‌ها (بیشتر از۳۰ سال) برای ج.ا کار کردند بیرون بیایند و بگویند که «همه شماها اشتباه کردید و از اول هم حرف ما این نبوده، این‌همه نماینده خود خوانده هم از زیر علف سبز شده‌اند و هر شکری هم که خورده‌اند، مال خودشان بوده است و راه رهایی هم فقط و فقط در ادامه این رژیم و ادامه راه امام راحل است و دوران طلایی... است و بس!». فقط به این سناریوی محتمل قدری فکر کنید و از خودتان بپرسی که در آن روز چه خواهید کرد.
------------
مطالب بلاگستان و کلیه مطالب رسیده از اعضا، معرف دیدگاه شخصی نویسندگان است نه سایت خودنویس.
