دیروز روز ۲۵ بهمن بود، به بیرنگی هرچه تمام برای پیوستن به راهپیمایی و اکسیون از روزها پیش شروع به تبلیغ کردیم، کمرنگ‌تر از سال‌های پیش، در حالی که ۱ سال از حصر رهبران جنبش می‌گذرد، شعار کروبی دستگیر بشه، ایران قیامت میشه رو به معنای واقعی در یک سال گذشته نشان دادیم.
به جز پای اینترنت نشستن و مثبت و منفی دادن به لینک‌های مختلف چه کردیم؟ جز درگیر شدن در جنگ و دعواهای ۳۳ ساله اپوزسیون خارج نشین چه کردیم؟ پهلوی خوب است، مجاهدین بد، موسوی شجاع است، تجزیه طلب بد است، دموکراسی خوب است، دیکتاتوری بد است، آنهایی که به استکهلم رفتند بد هستند، اشرفیان بد، چه کردیم جز این حرف‌ها؟
با این همه اتحاد، با این‌همه عزم راسخ و با این همه شجاعت که در حال حاضر در تک تک ما دیده می‌شود، آیا این زمان درستی برای وزن کشی جنبش سبز بود؟ در آستانه انتخاباتی که به هر شکل حکومت به میزان نشان دادن در تلوزیون سیاهی لشکر دارد، آیا این اکسیون فقط و فقط به بهای تضعیف جنبش سبز نبود؟ کمی تفکر دوستان.
-------------
مطالب بلاگستان و کلیه مطالب رسیده از اعضا، معرف دیدگاه شخصی نویسندگان است نه سایت خودنویس.