اشتباهات ۳۰ سال پیش را دوباره مرتکب نشویم.
برای رسیدن به یک جامعه دموکراتیک بایستی حقوق فردی هر شخص مورد احترام قرار بگیرد .چرا که این رکن اصلی حقوق بشر است. آزادیهای سیاسی و اجتماعی در یک جامعه زمانی شکل میگیرد که هر شخص از حقوق فردی برخوردار باشد. حق انتخاب دین، شغل، محل سکونت و یا لباس را داشته باشد و همه افراد جامعه به دور از جنسیت، قومیت و مذهب بایستی از این حقوقهای فردی برخوردار باشند.
۳۰ سال پیش در ایران ابتدا جمهوری اسلامی بنای دیکتاتوری را با از بین بردن حقوق فردی آغاز نمود وما خاموش ماندیم ( حجاب اجباری، ممنوعیت پوشیدن لباسهای خارجی، موسیقی و ...)
وسر انجام خاموشی اکثریت در برابر ازبین بردن حقوق فردی در کشور موجب گردید تا رژیم فعالیت احزاب و هرگونه فعالیتها ی سیاسی و اجتماعی را یکی پس از دیگری ممنوع کند. احترام به حقوق فردی پایه و اساس آزادی سیاسی، مذهبی و قومی است.
نمیتوان حقوق فردی شخصی را نادیده گرفت یا به آن توهین کرد، زیرا با باورهای شخصی سازگاری ندارد. آزادی یعنی آزادی دگر اندیشان.
خانم گلشیفته فراهانی در این ویدئو برای رفع و دفع تابوهای رایج که درجوامع اسلامی وجود دارند به همراه هنرپیشگان خارجی دیگری اقدام به در آوردن لباس خود میکند. این کار در فضای مجازی واکنشهای مثبت و منفی را از خود نشان داد. متاسفانه افرادی این حرکت نمادین خانوم گلشیفته فراهانی را بد، مغایر با فرهنگ ایرانی و یا اینکه «جامعه امروز ما نیاز به تابو شکنیهای انقلابی و آنی ندارد» توصیف کردند .
سوالاتی که اینجا مطرح میشود این است که آیا کسانی که این تابو شکنی خانوم گلشیفته فراهانی را بد میدانند همین نظر را داشتند اگر به جای گلشیفته فراهانی یک هنرپیشه مرد ایرانی در این این ویدئو این نقش را ایفا میکرد؟
نظر شما راجع به هنرپیشه ها ی خارجی زن در این فیلم چیست؟ آیا از دید شما این کار آنها هم ناپسند است یا اینکه ایرانی بودن خانوم گلشیفته فراهانی در این فیلم سبب گشته تا شما کار ایشان را بد بدانید؟
اگر شما معتقد هستید چون گلشیفته فراهانی یک هنرمند زن ایرانی است , شما کار او را با فرهنگ ایرانی ناسازگار میدانید؟ از کجا میدانید که باور شما از فرهنگ ایرانی درست است؟ آیا این همان نگاه ارتجاعی دینی به یک زن نیست که او را از دریچه انسانی با حقوق مساوی نمیبیند؟ آیا این تفکر میتواند نتیجه تربیت کودکی درجامعه مردسالاری باشد که در ضمیر ناخودآگاه ماندگار شده است و اگر چه امروزه به تصوراز افکار مرد سالاری فاصله گرفتیم اما در مورد حقوق زنان ناگهان این تربیت کودکی مردسالاری تحت عنوان ایرانی بودن، غیرت، فرهنگ و .... نمایان میگردد. از چه چیز واهمه داریم؟ اگر پسرمان دوست دختر داشته باشد به آن میبالیم، لیکن اگر دخترمان دوست پسر داشته باشد آن را بد میدانیم . بدرستی چرا؟ نگرانی از چیست ؟
سوال دیگر این است که اگر عده ای بر اساس باورها، اخلاقیات و عادات دیرینه تفاوتهایی را بین زن و مرد قائل میگردند. آیا وقت آن فرا نرسیده که خود را از این دگم برهانند؟ آیا میبایست هنوز بر این باور بود که خورشید به دور زمین میگردد؟
جامعه همواره سیر تکاملی دارد و اگر باورهای نادرست درآن باشد آنرا اصلاح خواهد کرد و این نیز همانند تکامل، در طول زمان مشخص میگردد. کار خانم گلشیفته فراهانی اهمیت بسیاری دارد و ما بایستی بیاموزیم که به آزادی عمل این هنرمند احترام بگذاریم. احترام به حقوق فردی پایه و اساس آزادی سیاسی، مذهبی و قومی است برای رسیدن به این آزادیها در ایران فردا، بایستی سفت و سخت از حقوق فردی حمایت کرد و کوشش کرد که احترام به حقوق فردی، جزو اصلی ترین اهداف ما برای رسیدن به ایران دمکراتیک باشد.
------------
مطالب بلاگستان و کلیه مطالب رسیده از اعضا، معرف دیدگاه شخصی نویسندگان است نه سایت خودنویس.