چند ماه پیش گزارشی از حمایت مردم اکراین پس از بازداشت یولیا تیموشنکو نخست وزیر سابق، برای سایت خودنویس ارسال کردم. اکنون ۱۵۶ روز از بازداشت و دادگاه‌های تیموشنکو می‌گذرد. بیش از یک ماه هم است که دادگاه نخست وزیر سابق را به زندان محکوم کرده است. اما مردم متحصن، کماکان در مرکز شهر به تحصن خود ادامه می‌دهند. یکصد و پنجاه و شش روز تحصن در خیابان! پس از ۵ ماه، مجددا گزارشی برای سایت خودنویس و خوانندگانش تهیه کردم.
آیا می‌توانید باور کنید که این مردم در زمستان سرد اکراین، این پیادرو را رها نکرده‌اند؟!
آیا باور میکنید هزاران نفر آغاز سال ۲۰۱۲ را در این مکان جشن گرفتند؟
این تصویر یاناکویچ رئیس جمهور فعلی اکراین و شاکی اصلی یولیا تیموشنکو است. مردم هر طوری که مایل هستند اعتراض خود را به این شخص نشان می‌دهند. آیا باور میکنید هیچکس به خودش اجازه نمی‌دهد به این رفتار حامیان نخست وزیر حمله و یا تعرض کند؟
آیا باور میکنید شب‌های شهر کیف در زمستان سرمایی حدود منفی ۱۵ درجه دارد؟ خوابیدن در چادرها، بدون بخاری!
۱۵۶ روز است که این پیاده رو در تصرف حامیان تیموشنکو است.
آیا باور میکنید ۱۵۶ روز است که هیچکدام از مالکان فروشگاه‌هایی که در این پیاده رو کسب درآمد می‌کنند، از این متحصنین شکایتی نکرده‌اند؟
و آیا باور میکنید ۱۵۶ روز است که پلیس بصورت ۲۴ ساعته امنیت متحصنین را تضمین کرده است؟
در ویترین یکی از فروشگاه‌های کنار این تحصن، مانکنی دیدم که سر تا پایش توسط پارچه‌ای سبز پوشیده شده بود. یاد جنبش یک خط در میان سبز ایران افتادم! جنبشی مقطع و ناپیوسته، که روزهای تعطیل تقویم برایش روز تحصن و اعتراض مشخص می‌کرد. اما اینجا، این مردم، ۱۵۶ روز است که از جایشان تکان نخوره‌اند. آنچه برای من قابل تحصین است، اراده پولادین مردمی است که در سرما و گرما بیش از ۵ ماه است که عقب نشینی نکرده‌اند.