
اگر روزی روزگاری، موقعیت رئیس جمهوری تا حد یک «تدارکاتچی» نزول یافته بود، امروز ریاست جمهوری جایگاهی است برای شاخ و شانه کشیدن برای رهبری.
آیتالله خامنهای، ابر و باد و مه و خورشید و فلک را به کار گرفت تا نتیجه انتخابات سال ۱۳۸۸ او را شگفتزده نکند و دستپروردهاش کماکان در قدرت بماند، اما برعکس انتظارها، احمدینژاد سرکشتر از آنی در آمد که اصولگرایان و حتی اصلاحطلبان فکرش را میکردند.
اگر خاتمی، وزیر اطلاعات مورد تایید رهبری را برکنار کرده بود و بعد با مقاومت بیت روبرو میشد؛ چه واکنشی از خود نشان میداد؟ احتمالا سکوت میکرد و افراد دفترش سعی میکردند شایعهای به نفع رئیس دولت درست کنند که نشان از مقاومت خاتمی داشت.
اما احمدینژاد سال گذشته رسما قهر کرد و مدتی خانهنشین شد. هرچند فشارهای بعدی روی او و همکارانش از سوی قوای مختلف کم نبود، اما رئیس دولت دهم کم کم به خودش آمد و باج دادن را به فراموشی سپرد.
وقتی احمدینژاد، برادران سپاهی را «قاچاقچی» خواند، میشد عمق شکافی که بین او و بخشی از فرماندهی سپاه ایجاد شده را بهتر درک کرد.
حال، به دنبال جلسه پرتنش استیضاح وزیر سابق کار، احمدینژاد هدف انتقادهای بیشماری قرار گرفته و سخنان رهبری، قاعدتا فصلالخطاب است.
علی لاریجانی خیلی سریع عذرخواهی میکند و برادرش که رئیس قوه قضاییه است، قول می دهد که همه در قوه قضاییه «در مسیر اجرای توصیهها و تذکرات مشفقانه» آیتالله خامنهای قدم بردارند.
اینجا است که همه منتظر عذرخواهی و توبه احمدینژاد به خاطر عمل «غیر شرعی»اش هستند. در عوض احمدینژاد تنها به ابراز ارادت بسنده میکند: « دلبستگی و ارادت اینجانب و اعضای محترم دولت به جنابعالی همیشگی است.».
احمدینژاد با این رفتار به بخش قابل توجهی از جامعه چنین القا میکند که او و کسانی که در خط او هستند مقابل خامنهای ایستادهاند، در حالی که بقیه جناحها و حتی نمایندگان اصلاحطلب و هاشمی خود را عملا در مسیر رهبری قرار میدهند و او گوشه چشمی به آنان داشته باشد.
اگر دو هفته پیش، با پخش فیلم دلالی فاضل لاریجانی در مجلس و دستگیری و سپس آزادی سعید مرتضوی، عدم برخورد جدی قوه قضاییه با فاضل لاریجانی و «خانوادگی» خوانده شدن قوه قضاییه از سوی احمدینژاد، موقعیت برادران لاریجانی شدیدا آسیب دیده بود، اینک با عدم کرنش احمدینژاد و تعجیل علی لاریجانی برای عذرخواهی از رهبری، این سوال بح وجود میاید که انتهای این بازی کجاست؟ احمدینژاد آیا تا ۱۲ مرداد این بازی را ادامه خواهد داد؟ با همین شدت؟
از این به بعد، از کاندیداها خواهند پرسید که تا چه حد مقابل رهبری مقاومت خواهد کرد؟
از کاندیداها خواهند پرسید که اگر در وضعیتی مشابه وضعیت فعلی احمدینژاد قرار بگیرند، چه خواهند کرد؟
از این به بعد، مسوولی که جلوی رهبری کمر خم کند، از نسخه فعلی احمدینژاد پستتر ارزیابی خواهد شد.