اگر محمود احمدی نژاد در ۷ سال گذشته ظرفیت‌های پنهان مقامی را در جمهوری اسلامی آشکار کرد که گفتمان اصلاحات با همه‌ی زور روشنفکری دینی پشت سرش و پشتوانه‌ی طبقه ی متوسط اجتماعی ثابت می‌کرد، یک «تدارکات‌چی» بیش نیست. امروز محمود احمدی نژاد، با «رد صلاحیت» چهره‌های شاخص نمایندگان مخالف خود (مثل علی مطهری)، و آن هم به بهانه‌ی «عدم اعتقاد و التزام عملی به ولایت فقیه»! ظرفیت تازه‌ای از نظام مقدس را معرفی کرد که این یکی دیگر یک چیزی است آن ور ولایت که با سلاح «ولایت» بروی به جنگ ولی فقیه! و از تیغ «رد صلاحیت شورای نگهبان ولایت»- که اصلاح‌طلبان عمری از آن نالیدند و دیگر هیچ!- شمشیری بسازی در مقابل شورای نگهبان!
صرف‌نظر از منافع بسیار مهم سیاسی کوتاه مدت برای احمدی (حتا اگر شورای نگهبان با «ایشاالله گربه است» رد صلاحیت شده‌های احمدی را تایید صلاحیت هم کند، باز این پالس قوی را به نمایندگان ملت در مجلس- که انصافا دماغ‌هایی سوپرحساس در بو کشیدن نسیم قدرت و اصلاح و تنظیم به سوی قدرت دارند- می‌دهد که: «و اینک احمدی! زیبا و قوی، در مقابل رهبری! (بعد از ماجرای مصلحی)»، و بنابراین آقا و شورای نگهبان اگر بخواهد در مقابل این ماجرا قد علم کند، مجبور است یک گوشمالی خوب از احمدی را هم چاشنی کند، که آن هم در این شرایط سخت و فاکتور پیش بینی ناپذیری احمدی، خطرات خود را دارد)، احمدی توانست آنجا را که «ولایت» عملا به «ضد ولایت» تبدیل می‌شود، آشکار سازد!
اگر نیک‌خواهان در سی و سه سال گذشته از سر دل سوزی به روحانیان‌مان می‌گفتند: «این ره که تو می‌روی به ترکستان است» و می‌رفتند پی کارشان، در عوض احمدی دست آخوند‌های نظام مقدس را گرفته و بدو-بدو به سمت «ترکستان» می‌روند...
------------
مطالب بلاگستان و کلیه مطالب رسیده از اعضا، معرف دیدگاه شخصی نویسندگان است نه سایت خودنویس.